« Muzyorar »

Texnogen halokatdan so‘ng butun dunyo o‘zgardi. Insoniyat o‘z qo‘li bilan yaratilgan falokat natijasida yangi muzlik davriga yuz tutdi. Hayot deyarli butunlay yo‘q bo‘ldi. Endi yagona najot — Transyevrosiyo magistrali bo‘ylab harakatlanayotgan ulkan poezdda. Bu poezd — muzlab qolgan sayyorada yashash uchun so‘nggi imkon, tirik qolgan oz sonli insonlar aynan shu harakatlanuvchi temir inshoot ichida yashamoqda.

Ammo bu poezdda ham tenglik yo‘q. Unda qat’iy ijtimoiy tabaqalanish hukm suradi. Dastlabki vagonlar — hukmron elita vakillariga tegishli: ular barcha qulaylik va resurslarga ega. Orqadagi vagonlarda esa — hayot uchun kurashayotgan, jamiyatning eng past qatlamiga mansub bo‘lganlar joylashgan. Ular zulm va kambag‘allik ostida yashamoqda, va ularning ovozi eshitilmaydi.

Ushbu muzlab qolgan, lekin harakatdagi dunyoda adolat uchun kurash boshlanishi arafasida. Tashqi dunyo jim — lekin ichkarida, poezd ichida hayot qaynatmoqda…